10 Δεκεμβρίου 2010

Έντεκα...

No.11 Favorite Album of 2010 (A Pagan Place)
The Lonely Heart Show
Hope in Shadows
(Passenger 2)


'Στο μικρό τενεκεδένιο κουτάκι σου υπάρχει χώρος για μια καρδιά...'

Αυτός ο δίσκος στάζει δάκρυα και αλκοόλ. Ο Cris Fehr περιπλανιέται μοναχός στους δρόμους του χιονισμένου Καναδά και τραγουδάει σαν ένας βαλκάνιος Stuart Staples. Η σκιά του Mark Lanegan είναι τόσο φωτεινή που σχεδόν σε τυφλώνει. Το ντεμπούτο του άλμπουμ είναι γεμάτο σκουριασμένες και μοναχικές εξομολογήσεις ενός δανδή αισθηματία. Είναι αδύνατο να του αντισταθείς. Ηλεκτροακουστικοί ψίθυροι, κινηματογραφικοί απόηχοι μεταπολεμικής ταινίας, φολκ μπαλάντες σου προσφέρουν το ιδανικό καταφύγιο για το δικό σου προσωπικό γκρίζο τοπίο.
Η αξία της απλότητας στο μεγαλείο της...



No.11 Favorite Album of 2010 (Insolent Pup)
Television Personalities
A Memory is Better Than Nothing
(Rocket Girl)


‘Αν σε ήξερα λίγο καλύτερα, μάλλον θα σου έγραφα και θα σου έλεγα να θυμηθείς τις στιγμές που έχουμε περάσει μαζί.
Γιατί έστω και μια μόνο ανάμνηση είναι καλύτερη από το τίποτα. Είναι καλύτερη ακόμα και από κάτι. Είναι καλύτερη από οτιδήποτε.’

Οι αναμνήσεις όσων τελειώνουν δεν πρέπει να διαγράφονται ποτέ, συμπεριλαμβανομένων ακόμα κιαυτών που διαρκούν για πολύ λίγο.
Γιατί αυτό σου φαίνεται ανώτερα μαθηματικά; Ακόμα κι αν το καταλάβεις και δεις και την απόδειξη πάλι θα δυσκολευτείς να το εφαρμόσεις.

Τουλάχιστον κάποιος με καταλαβαίνει, δεν είμαι (μόνο εγώ) τρελή. Υπό αυτήν την έννοια οι TV Personas κάνουν τη ζωή μου ομορφότερη.

Μόνο σαν προσωπικότητες που εμφανίζονται στην τηλεόραση δε σκέφτονται. Δεν ‘επικοινωνούν’. Κάθονται στη άκρη και βλέπουν αυτό το αυτονόητο που για κάποιο λόγο οι πολλοί αδυνατούν να δουν. Οι στίχοι τους είναι η πεμπτουσία της ζωής, δεν αστειεύομαι καθόλου. ‘Αν μπορούσα να γράψω ποίηση’ έτσι θα έγραφα. Και η αισθητική και το χιούμορ τους με εκφράζουν απόλυτα. Ενδεχομένως απλά να σκεφτόμαστε με τον ίδιο ανορθόδοξο, πολιτικά λάθος τρόπο. Σίγουρα μοιραζόμαστε την αγάπη για τις υποκουλτούρες.
Είναι ειρωνικοί αλλά όχι αντιπαθητικοί, αστειεύονται αλλά το εννοούνε κιόλας, είναι γλυκοί αλλά και πικροί, είναι trash αλλά και popular, κιτς αλλά και καλόγουστοι. Παίρνουν λίγα ναρκωτικούλια αλλά μπορούν να αναμορφώνονται συνεχώς και είναι εδώ και βγάζουν και δίσκο το 2010. Thats what perfection looks like to me.
Καλτ και το όνομά τους, και η θεματολογία τους, και αυτοί οι ίδιοι.
Ο Dan Treacy είναι στη μουσική αυτό που ο Jean Baudrillard είναι στη φιλοσοφία.
Αν η λέξη neo-psychedelia αντικαθιστούσε στο λεξικό τη λέξη ‘modernity, όλα θα άλλαζαν και θα γίνονταν όπως τα ήθελα.

‘Δε θέλω να είμαστε μόνοι, θέλω να είμαστε ‘μόνοι μας μαζί.’ Γιατί σε φρικάρει ρε ψυχή μου, δεν καταλαβαίνεις ότι είσαι ‘η Γιόκο’ μου?’

Μπορεί να μην είναι ο πιο ‘ωραίος μουσικά’ φετινός δίσκος, αλλά είναι εντελώς ‘εγώ’, και είναι σίγουρα αυτός που θ’ακούσω τις περισσότερες φορές, μ’ αρέσει δε μ’αρέσει. Μου τη σπάει που δεν τον έγραψα εγώ ενώ θα μπορούσα.

/Οι άνθρωποι είναι παράξενοι. Μας θυμούνται μόνο όταν παραφρονούν.
Πόσο χαζοί. Τα έχουν κάνει όλα χάλια.
Όταν πήγαινα σχολείο μου φέρονταν σα νa’μαι προβληματικό.
Δεν έχω κανέναν να παίξω σήμερα. Μόνο τη Τζένιφερ, επειδή κι αυτήν την τρομάζουν οι άλλοι./

/Όλοι πιστεύουν ότι είμαστε ψυχανώμαλοι, απλά επειδή ξαπλώνουμε στο γρασίδι και ανεβαίνουμε σε δέντρα./


/Η αφελής αντιεξουσιάστρια ήταν πολύ ευκολόπιστη.
Εναπόθεσε όλες τις ελπίδες της στον αγαπημένο της τραγουδιστή.
Βρήκε εισιτήριο και πήρε το πρώτο αεροπλάνο, μόνο για να συνειδητοποιήσει μόλις φτάσει ότι είναι ένας παρανοϊκός.

Ο αφελής αντιεξουσιαστής δε μπορούσε να ξεχωρίσει τι είναι καλό και τι κακό. Το μόνο που ήξερε ήταν να φροντίζει τα γένια του και να σνιφάρει ασετόν. Το έκανε πού και πού και έμπαινε σε πολύ ωραίο τριπάκι. Σήμερα όλοι ξέρουν ότι έχει καταλήξει ένας παρανοϊκός./


Οι Callas και η παρέα τους είναι στο νόημα. Προωθούν μια καινούρια αισθητική στην Ελλάδα. Ακόμα κι αν δεν έχει απήχηση σε πολύ κόσμο, αυτοί θα συνεχίσουν να περνάνε καλά και μόνοι τους. Σκηνοθετήσανε και τέλειο βιντεάκι για το The Good Anarchist, το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου.



Δεν υπάρχουν σχόλια: