04 Δεκεμβρίου 2010

Δεκαεπτά...

No.17 Favorite Album of 2010 (A Pagan Place)
Get Well Soon
Vexations
(City Slang)




No.17 Favorite Album of 2010 (Insolent Pup)
Dark Dark Dark
Wild Go
(Supply and Demand)


Μ’ αυτούς έχω θέμα αρκετό καιρό, από το αριστουργηματικό-τατο debut τους The Snow Magic. Πολύ ασυνήθιστοι και απλά τέλειοι, είμαι τρελή φαν. Μετά το πρώτο τους συμβόλαιο θα μπορούσαν να έχουν γίνει πιο γνωστοί, αλλά δεν είναι περίεργο το ότι γενικά δεν αρέσουνε. Είναι εντελώς σαδιστικοί.

Έχουν επικίνδυνα twisted στοιχεία και πολύ ακορντεόν και μπάσα έγχορδα και σ’αυτό το δίσκο ακόμα περισσότερο πιάνο και διάφορα άλλα πράγματα που δε νομίζω ότι περιγράφονται. Και θα τον είχα ακούσει πολύ περισσότερο το δίσκο αν δε με έπιανε η ψυχή μου κάθε φορά. Μπορεί να ακούω Matt Elliott ενώ τρώω πρωινό αλλά οι Dark Dark Dark μου ασκούν μια περίεργη επίδραση. Στην αρχή είναι ανεπαίσθητο, και μετά εκεί που δεν το περιμένεις γίνεται προφανές. Μακροπρόθεσμα η μουσική τους είναι πολύ βαριά. Διαφορετικές αποχρώσεις του σκούρου. Ίσως φταίνε και οι στίχοι, μόλις αρχίσεις να τους προσέχεις καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά.
Για να τους απολαύσω χωρίς να φοβάμαι μην κόψω τις φλέβες μου πρέπει να είμαι πολύ καλά.
Θα έπρεπε να έχουν προειδοποίηση στο εξώφυλλο ή κάτι τέτοιο.

ΥΓ. Νωρίτερα φέτος κυκλοφορήσανε και άλλο άγριο EP με έξι κομμάτια.
 



(θέλω να μάθω να παίζω ακορντεόν όπως η Nona)
  





Δεν υπάρχουν σχόλια: