02 Δεκεμβρίου 2010

Δεκαεννέα...

No.19 Favorite Album of 2010 (A Pagan Place)
Warpaint
The Fool
(Rough Trade)




No.19 Favorite Album of 2010 (Insolent Pup)
Crocodiles
Sleep Forever
(Fat Possum)



Acid, Hot Acid, New Cool-Wave, Psychedelic, Psychotic, Hypnotic. Ποτέ δε μου άρεσαν τα tags. Εκτός από το ‘ψυχεδέλεια’. Αυτό είναι all time arousing.

Το σίγουρο είναι ότι με τους Crocodiles στ’ αυτιά μου τόσους μήνες μόνο νύστα δε με πιάνει. Κάτι άλλο μπορεί. Επίσης η Fat Possum Records (τέλειο όνομα) έχει αρχίσει να γίνεται εγγύηση.

Έχουν βγάλει κι άλλο δίσκο, αλλά φέτος έγινε η εξαλλιά. Κομφορμαριστήκανε λίγο για να αναλάβει την προώθησή τους ο James Ford και αυτό ήτανε. Όχι ότι από μόνοι τους δε θα το κάνανε. Το έχουνε...

Φιλαράκια με  Dum Dum Girls (μια απ’ αυτές είναι η γκόμενα του ενός απ’ αυτούς) και με τους τέλειους Television Personalities. Ο πρώην drummer τους είναι ο τωρινός των Blank Dogs οι οποίοι κυμαίνονται στο ίδιο κλίμα, η νυν drummer τους ήταν πρώην των (motherfucking) Slits. Ο κιθαρίστας τους έχει εκδώσει βιβλίο μαζί με τον τραγουδιστή των Cold Cave. Eίναι και πίσω απ’ την ανεξάρτητη Zoo Records. Είναι μέσα σ’ όλα (όσα πρέπει). Εκδίδουν σε 3-4 δισκογραφικές ταυτόχρονα τα διάφορα επτάιντσά τους, τα οποία για κάποιο περίεργο λόγο είναι out of print . Γενικά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των καινούριων εκλεκτικών intellectually indie & artsy καλλιτεχνών. Κάνουν και την πλάκα τους και βγάζουν και σοβαρά λεφτά.  
Nothing wrong with that...

Με τις ενοχλητικές Jesus and Mary Chain κιθάρες τους και την ιδέα garage στον περίπλοκο ήχο τους δε θα μπορούσα να μην τους συμπαθώ. Μπορεί να είναι περισσότερο στυλιζαρισμένη ‘ingarage αλλά πρέπει κι αυτοί να προσαρμοστούνε. Και χίλιες φορές οι αναμέτρητες hip υπάρξεις να πορώνονται μ’ αυτούς που έχουν άποψη παρά με τους σιχαμερούς vintagy Best Coast.  Με τις μελωδίες και τα arrangements που έχουν στην ενορχήστρωση θα μπορούσαν να είναι νούμερο 1. Αν είχαν λίγο λιγότερη ‘τεχνολογία’ και αν η φωνή τους δεν ήταν σα να έχει έρθει απ’ το διάστημα. Σα να μη νιώθουν. Περίεργο που μπορούν να χειριστούν έτσι κιθάρες και αρμόνιο.

Πάντως είναι ωραίοι, quirky & fun. Έχουν και χιούμορ. Πρέπει να το διασκεδάζουν πολύ. No tags. Τα καινούρια indie pop/rock συγκροτήματα έχουν αρχίσει να πονοκεφαλιάζουν τ’ αυτιά μου. 
Αν τελικά η ευρύτερη σύγχρονη ποπ ήταν στη λογική των Crocodiles θα άκουγα όλη μέρα ποπ.


Δεν υπάρχουν σχόλια: