Με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων (σχεδόν) απο τη διάλυση των θρυλικών σκαθαριών, όλη η δισκογραφία των Beatles επανακυκλοφορεί σε δύο εκπληκτικά box set's με τίτλο "The Beatles Remastered"...
Δύο κασετίνες που περιλαμβάνουν όλες τις ηχογραφήσεις του συγκροτήματος απο το Liverpool τόσο σε remastered stereo ήχο όσο και σε remastered μονοφωνική έκδοση.
Σπουδαία ευκαιρία λοιπόν, τόσο για τους νεώτερους που θα ανακαλύψουν, όσο και για τους παλιότερους που θα ξαναθυμηθούν δίσκους που στιγμάτισαν μουσικά ολόκληρο το πλανήτη και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για την εξέλιξη της ποπ κουλτούρας...
Το τελευταίο τεύχος του αγαπημένου μου περιοδικού Mojo εκθειάζει άγνωστες πτυχές της ιλιγγιώδους πορείας της μπάντας σε ένα εξαιρετικό 20σέλιδο αφιέρωμα, ενώ για να τιμήσει ένα απο τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών το μνημειώδες Abbey Road (με ένα απο τα πιο διάσημα εξώφυλλα) συγκεντρώνει σε ένα συνοδευτικό cd, νέους φιλόδοξους και ταλαντούχους καλλιτέχνες-συγκροτήματα οι οποίοι με περίσσιο σεβασμό, περιδιαβαίνουν υπερήφανα την θρυλική διάβαση...
Παρακάτω ακολουθούν κάποιες διασκευές τους, που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον με τον τρόπο που προσέγγισαν τις πρώτες εκτελέσεις, επιβεβαιώνοντας το λαμπρό μέλλον τους...
(εξάλλου ήδη έχουν καταφέρει κατα τη διάρκεια της χρονιάς να κλέψουν μέρος της καρδιάς μου με τα πρώτα δισκογραφικά βήματά τους)
Δύο κασετίνες που περιλαμβάνουν όλες τις ηχογραφήσεις του συγκροτήματος απο το Liverpool τόσο σε remastered stereo ήχο όσο και σε remastered μονοφωνική έκδοση.
Σπουδαία ευκαιρία λοιπόν, τόσο για τους νεώτερους που θα ανακαλύψουν, όσο και για τους παλιότερους που θα ξαναθυμηθούν δίσκους που στιγμάτισαν μουσικά ολόκληρο το πλανήτη και αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για την εξέλιξη της ποπ κουλτούρας...
Το τελευταίο τεύχος του αγαπημένου μου περιοδικού Mojo εκθειάζει άγνωστες πτυχές της ιλιγγιώδους πορείας της μπάντας σε ένα εξαιρετικό 20σέλιδο αφιέρωμα, ενώ για να τιμήσει ένα απο τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών το μνημειώδες Abbey Road (με ένα απο τα πιο διάσημα εξώφυλλα) συγκεντρώνει σε ένα συνοδευτικό cd, νέους φιλόδοξους και ταλαντούχους καλλιτέχνες-συγκροτήματα οι οποίοι με περίσσιο σεβασμό, περιδιαβαίνουν υπερήφανα την θρυλική διάβαση...
Παρακάτω ακολουθούν κάποιες διασκευές τους, που μου κέντρισαν το ενδιαφέρον με τον τρόπο που προσέγγισαν τις πρώτες εκτελέσεις, επιβεβαιώνοντας το λαμπρό μέλλον τους...
(εξάλλου ήδη έχουν καταφέρει κατα τη διάρκεια της χρονιάς να κλέψουν μέρος της καρδιάς μου με τα πρώτα δισκογραφικά βήματά τους)
Broken Records "Oh! Darling"
The Beatles "Oh! Darling"
Επηρεασμένο απο τα βαλτωμένα blues της Louisiana και το rock 'n' roll της δεκαετίας του '50, οι Σκωτσέζοι (Εδιμβούργο) ποπ noir νοσταλγοί, ανασχεδιάζουν τη κλασική γυμνή ερμηνεία του McCartney, βουτώντας επικά σε κύματα της chamber pop...
Η αυτοδυναμία του διπλού μπάσου σε συνδυασμό με τα ανατριχιαστικά πλήκτρα και το σκοτεινό πιάνο προσδίδουν με υποχθόνιο τρόπο αίγλη στη δυναμική του κομματιού, καθώς ο Jamie Sutherland με τα επιβλητικά φωνητικά του αντανακλά τη μελαγχολία που υποσκιάζει τους αυθεντικούς στίχους.
Μια υπνωτιστική αντανάκλαση που σε καθηλώνει...
Blue Roses "Golden Slumbers"
The Beatles "Golden Slumbers"
Βασισμένο σε ένα νανούρισμα της Ελισαβετιανής εποχής απο το δραματικό ποιητή Thomas Dekker, ο "χρυσός ύπνος" υπήρξε πιθανώς ο μοναδικός τρόπος για τον McCartney να επαναπροσδιορίσει μια νωχελικά αθώα περίοδο της ζωής του που πηγάζει απο το πατρικό σπίτι του στο Heswall.
"I was playing the piano in Liverpool in my dad's house, and my stepsister Ruth's piano book was up on the stand. I was flicking through it and I came to Golden Slumbers. I can't read music and I couldn't remember the old tune, so I just started playing my own tune to it. I liked the words so I kept them, and it fitted with another bit of song I had..."
Noah and the Whale "Carry That Weight"
The Beatles "Carry That Weight"
The Beatles "Oh! Darling"
Επηρεασμένο απο τα βαλτωμένα blues της Louisiana και το rock 'n' roll της δεκαετίας του '50, οι Σκωτσέζοι (Εδιμβούργο) ποπ noir νοσταλγοί, ανασχεδιάζουν τη κλασική γυμνή ερμηνεία του McCartney, βουτώντας επικά σε κύματα της chamber pop...
Η αυτοδυναμία του διπλού μπάσου σε συνδυασμό με τα ανατριχιαστικά πλήκτρα και το σκοτεινό πιάνο προσδίδουν με υποχθόνιο τρόπο αίγλη στη δυναμική του κομματιού, καθώς ο Jamie Sutherland με τα επιβλητικά φωνητικά του αντανακλά τη μελαγχολία που υποσκιάζει τους αυθεντικούς στίχους.
Μια υπνωτιστική αντανάκλαση που σε καθηλώνει...
Blue Roses "Golden Slumbers"
The Beatles "Golden Slumbers"
Βασισμένο σε ένα νανούρισμα της Ελισαβετιανής εποχής απο το δραματικό ποιητή Thomas Dekker, ο "χρυσός ύπνος" υπήρξε πιθανώς ο μοναδικός τρόπος για τον McCartney να επαναπροσδιορίσει μια νωχελικά αθώα περίοδο της ζωής του που πηγάζει απο το πατρικό σπίτι του στο Heswall.
"I was playing the piano in Liverpool in my dad's house, and my stepsister Ruth's piano book was up on the stand. I was flicking through it and I came to Golden Slumbers. I can't read music and I couldn't remember the old tune, so I just started playing my own tune to it. I liked the words so I kept them, and it fitted with another bit of song I had..."
Paul McCartney Anthology
Η τρυφερή παιδικότητα της δημιουργίας αυτής εκτινάσσεται μέσα απο την ερμηνεία της Blue Roses (της νεαρής τραγουδίστριας απο το Yorkshire, Laura Groves) μια ερμηνεία που ταυτίζεται στο μέγιστο βαθμό με μια καινούργια Kate Bush να διασκευάζει τραγούδια των Beatles...
Noah and the Whale "Carry That Weight"
The Beatles "Carry That Weight"
Η μυρωδιά της απόγνωσης που διακατέχει αυτή την εκδοχή αποκηρύσσεται απο τους πονεμένους folk-rockers Noah and the Whale και μετατρέπεται σε ένα μυστηριώδες ταξίδι άγριας ομορφιάς...
3 σχόλια:
την πρωτη φορα που ακουσα μπιτλς δε θα την ξεχασω,και τωρα προχωραω στην οδο αμπει ξανα,και ολα ειναι διαφορετικα.θενκσ για τη βολτα.
δε λέω διαφορετικό το oh darling αλλά θα μπορούσαν να έχουν σεβαστει τη διάθεσή του (εννοώ τη χαρούμενη διάθεση του, να το κάνουν αργο μεν αλλά πιο γλυκό και τρυφερό! Τέτοιες αιρετικές διασκευές νομιζω αρέσουν μονο σε όσους δεν αρέσει το πρωτοτυπο -π.χ κι εμένα μου άρεσε πολυ η διασκευη στο Careless whispers απο τους gossip γιατι σιχαινομαι το γλυκερό original του George Michael
Καλώς ήρθες Ινδιάννα...
Ναι διαφορετικό, αυτό δεν είναι και το ζητούμενο σε μια διασκευή?(να το επαναπροσδιορίσεις με έναν τρόπο που να σέβεται αλλά να μην μιμείται το αυθεντικό)
Το πρωτότυπο παρεμπιπτόντως μου αρέσει και μάλιστα περισσότερο απο την εκτέλεση των Broken Records :)
Συμπαθητική η εκτέλεση των Gossip(πιο γκαζωμένη) στο Careless Whisper (την οποία αγνοούσα και ακούω μόλις τώρα), κατα την ταπεινή μου άποψη όμως η πρώτη εκτέλεση(και ειδικά η extended version που λατρεύω) είναι τόσο αγαπημένη (ίσως γιατί την έχω συνδυάσει με παιδικά πάρτι) και τόσο οικεία πλέον στα αυτιά μου απο την υπέροχη φωνή του George Michael που οτιδήποτε άλλο και αν ακούσω δυστυχώς δεν με πείθει...
Είναι γμτ ορισμένα τραγούδια που όσο και να προσπαθήσεις δυστυχώς δεν θα πείσεις ποτέ τον αποδέκτη...(γιατί ακριβώς η πρώτη εκτέλεση είναι αυτή που έχει χαραχτεί βαθιά μέσα σου...π.χ. το Purple Rain πολλοί έχουν προσπαθήσει να του δώσουν μια διαφορετική διάσταση αλλά η εκτέλεση του πρίγκιπα παραμένει μακράν η πιο μοναδική)
Σε ευχαριστώ για το σχόλιό σου :)
Δημοσίευση σχολίου