#16 "Dig!!! Lazarus Dig!!!"

No.16 Favorite Album 2008
Nick Cave & The Bad Seeds
Dig!!! Lazarus Dig!!!
(Mute)

"Απο τη κόλαση στο παράδεισο..."
Κάπως έτσι θα χαρακτήριζα με λίγες μόνο λέξεις την αξιοζήλευτη πορεία του Nick Cave...
Ο πάλαι ποτέ καταραμένος ποιητής συνεχίζει με αστείρευτη ενέργεια το μακρύ ταξίδι που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια στο δρόμο της προσωπικής του λύτρωσης...
Σε αυτό το ταξίδι του πετάει σιγά-σιγά τη σαπισμένη μαύρη μπέρτα του σατανά και μεταμορφώνεται σε έναν άγγελο με λευκό πέπλο.
Η σκυθρωπή φιγούρα με τη μαυρόψυχη μουσική υπόσταση απολαμβάνει με το πιο δημιουργικό τρόπο τα 50 something χρόνια του...
Έχει γραμμένο στα "αρχίδια" του το lifestyle, την επιτυχία, τη δόξα...
Γ'αυτό μεγαλουργεί.

Στο 14ο άλμπουμ του με τους "κακούς σπόρους" κεντάει σταυροβελονιά στοιχειωμένα blues, φρενιασμένο rock "n" roll, και φυσικά "δολοφονικές" μπαλάντες...
Σκάβει βαθιά και με τόλμη το σαπισμένο κορμί του αναστημένου Λαζάρου και αφήνεται σε νέες πνευματικές αναζητήσεις...
Ο Λάζαρος σε μία άλλη διάσταση θα μπορούσε να είναι ο ίδιος ο Αυστραλός...
Κάπως έτσι φαντάζεται τη δικιά του λύτρωση-ανάσταση αυτός ο πραγματικά σπουδαίος καλλιτέχνης.
Πλήρως κατασταλαγμένος , μουσικά πιο ώριμος, κοιτάει βαθιά μέσα στο σκοτάδι του και ακολουθεί με σεμνό τρόπο το δρόμο του Θεού της αγάπης που ξέρει να επουλώνει πληγές...

Το "dig!!! lazarus dig!!!" αιμορραγεί απο λέξεις και ιδέες όπως αναφέρει ο ίδιος.

Μαζί με τον Λάζαρο αιμορραγώ και εγώ..
Ίσως γιατί μέσα απο αυτόν τον τίμιο δίσκο βλέπω τους μεγαλύτερους έρωτες του μουσικού μου παρελθόντος να ξαναβγαίνουν στην επιφάνεια...

Τι όμορφο τελικά που είναι να αγαπάς...